BİR GECE VAKTİ

gecenin en anlamlý yerinde
ýþýklar sönerdi, rüzgar susardý
gece bana tutsak olduðunda baþlardý
içinde yaþ’landýðým hayat
bir bir otururdu insanlýk sanýk saldalyesine
hiç konuþmadan gece susardý


gözümü kapattýðýmda denizi görürdüm
içinde su olmayan halký için canýna susamýþ


nefretler görürdüm kinler
soluk yüzlerde sevda çiçeði yaþatanlar
aðzýný açmadan konuþan yiðitler


Anadolu’yu görürdüm baþý dumanlý daðlarý
cennet gibi topraklarda sefaleti yaþayanlarý
yaban güllerini ve ayrýk otlarýný
uyuyan insanlar görürdüm onca yýldýr
umut tacirlerinin oyuncaðý olan insanlarý


dönekleri dostum
rüzgar gülü gibi dönen dönekleri
ve bir ilkbaharda, ömrünün ilkbaharýnda
mangal yürekli solgun çiçekleri


Irak’ta ölenler görürdüm vataný için
vatan topraklarýný satanlarý da...
hangisini saysam
kaç kalem kýrsam düþüncemde
daha neleri, neleri, neleri söylesem?


çocuklar görürdüm birden gözleri gülen
ayaklarý çýplak, soðuktan morarmýþ
küçücük ellerinde bir somun ekmek
yine de düþünde umut gülleri açan...


yarýnlarý
sonrasýný ve daha da sonrasýný
göðüs kafesimin parmaklýðýndan baktýðýmda
seni görürdüm
o sevda dolu gözlerimde
bir de
gözlerinden öptüðüm çocuklarý
bir gece vakti
denizi mavi düþlediðimde...



Sosyal Medyada Paylaşın: