Yanar
Can yanar, yürek yanar, yarasý olan yanar,
Yürekte yara yoksa, yananlar yalan yanar.
Kaç ana kuzularý; kar, tipi, boran demez.
Arkasýnda çilekeþ garip analar yanar.
Adý ’’ANADOLU’’ dur, Gam dolu keder dolu.
Bu Yurdun yazgýsý bu, çileli Ana dolu.
Evladýný gömerken bu topraðýn baðrýna.
Sinesinde kim bilir nice volkanlar yanar.
Acýlar Yüreðine aðu olur oturur.
Dað yürekli babalar yine de dimdik durur.
Mehmet’ inin ardýndan ’’Vatan sað olsun’’ derken!
Göðsünde sanýlýr’ ki daðlar ormanlar yanar.
Arkasýnda bekleyen beyaz gelinlikli eþ.
Bekliyormuþ pusuda terör denilen kalleþ.
Henüz yeni doðmuþken erkenden battý güneþ.
Ardýndan Al yazmalý, taze gelinler yanar.
Þehadet þerbetini içip gitti yiðitler
Amenna inanýrýz onlar gerçek þehitler
Milletimin gönlüne gömüldüler yiðitler
Edirne’den Hakkari’ ye topyekun millet yanar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.