KIŞ MEKTUPLARI

Bir kýþ baþlýyor yine sensiz
Benden baþkasý mutlu tasasýz
Arý, sinek, kuþ sesleri huzursuz
Canlanmaya uyuyor doða
Yine seninle gelecekler
Penceremdeki menekþelere kelebekler
Baharlar gülecek, müjdelerle bana

Hüzün
Bir çöl þarkýsýydý gözlerimde
Acýlar
Bilenmiþ býçaklar gibiydi sinemde
Açtým ellerimi gökyüzüne
Seni andým, seni andým, seni diledim

Akþamýn ýþýklarý söndü tek tek
Aðladý, hýçkýrarak doðdu yýldýzlar
Orhan’ýn dert makamý çýnladý kulaklarda
Kimsesiz öksüz kaldý mor kanatlý kelebekler
Çýðlýklar içindeydi artýk penceremdeki menekþeler

Bitecek biliyorum bu elem dolu günler
Mutlu sabahlara yeniden doðacak güneþ
Uzaklarda olsan bile bir akþam
Döneceðiz yine taptaze umutlara

Bakma öyle ayakta durduðuma, koþtuðuma
Silindi çoðu kez gözlerimden
Yaþam umudu
Seni anýmsarken daha çok direndim acýlara
Mýhlanmýþtým yokluðunun duvarlarýna
Ayaðýmdaki prangalarý sen yansýttýn da
Her biri bir yýlandý beynimin kývrýmlarý
Gözlerimde gezinen akreplerdi gittiðinde
Çaresizliklere çare bulan kudret !
Nerden çöktü bu karabasanlar gecelerime
Gülüþlerimi kim sildi dudaklarýmdan

Veda þarkýlarýna yýkma artýk akþamlarýmý
Bu yýlbaþý akþamý bir baþka üþütüyor beni
O günün rüzgarlarý bir baþka esti
Acýmasýzdý ayrýlýktan yana
Ýkimiz de çok üþüdük, gel ellerimi tut
Titremem dursun...beni düþün kelebeklerini
Hiç olmazsa rüyalarýma gel
Yalnýzlýðýmýz son bulsun

Sensiz sabahlarda tükenir yüreðim
Nerede o çocuksu sevinçler, çok uzak bana
Ama varlýðýn var ya
Umutlarým gelecek diyor ya
Çocuklarýn olsun varsýn
Bayram sevinçleri
Bana sen yetersin ya

Günay Koçak

15. 1. 2024
Sosyal Medyada Paylaşın: