SÖZ OLA…
Zamanýn süzgecinden, süzülüp bize gelen
Her sözün anlamý var, çok da derin biçimde
Yerinde söylenince, dört kat çeliði delen
Her sözün anlamýnda, ders mevcut ders içinde
Akýl mantýktan uzak, dengiyle iþ tutmayýp
Ýt*le çuvala giren, sonuca katlanmalý
Zorluða azmederek, kulak üstü yatmayýp
Yaþamý göze alan, cenge hazýr olmalý
Ayna türlü türlüdür, bakýnca mesaj veren
Yüzü görmek isteyen, sýrlanmýþ cama bakar
Önyargýdan uzakta, HAK’kýn lütfuna eren
Özü görmek isteyen, can içi can*a bakar
FÝKÝR, ÝRFAN, VÝCDANI, HÜR olmak özgürlüktür
Özgürlük yüreklerde, hürriyet kozasýdýr
Ýdrak, izandan ari, yaþamak aðýr yüktür
Aptal baþýn günahý, ayaðýn cezasýdýr
Arayan ya MEVLA’ yý ya da belayý bulur
Dolu baþak eðiktir, bencillikten asude
Taþ yerinde aðýrdýr, sel gidince kum kalýr
Yel kayadan ne alýr, eser, döner beyhude
Denk duran sarsýlmamýþ, tekmeyi de yememiþ
Laf aðzýndan çýkmadan, lafýn esirin senin
Boþboðaz cehenneme, düþmüþ, odun yaþ demiþ
Laf aðzýndan çýkýnca, lafýn efendin senin
EN GERÇEK MÜRÞÝT ÝLÝM, cehalet bela baþa
Akýl baþtan gidince, dilde endaze olmaz
Rüzgâra karþý ýslýk, çalmaya gayret boþa
Rehberin karga ise, burnun pür-u pak kalmaz
Gerçek güneþten parlak, yalan yatsýya kadar
Yalan ile iþ gören, din, imandan fukara
Ýyi, kötü her þeyin, mutlak bir bedeli var
Cihanda yalancýnýn, her iki yüzü kara
Doðrular menziline, mutlaka vardýðýnda
Ayna tutar yalanýn, yüzünde cilasýna
Doðruluk düsturunda, inançla durduðunda
Yanlýþ mutlaka duçar, olacak belasýna
Cahil her þeyi bilen, bir þeyden anlamayan
Konuþurken yazarken, hezeyandan yanadýr
Kirli zýrha bürünüp, kültürle donanmayan
Cehalet kötülüðü, peydahlayan anadýr
Sonunu düþünmeden, saymadan üçü, beþi
Yele karþý tüküren, tükürür öz yüzüne
Düþkündür HAK yolundan, harama tutkun kiþi
Cennet vadetse dahi, düþme sakýn izine
Deryanýn sevdasýna, aþmak için yamacý
Her tür engel önünde, azimde su olmalý
Yolu sarpa saranýn, huzursa tek amacý
Ya yeni yol yapmalý ya yeni yol bulmalý
Emanetinde olan, malý kutsal bilenin
HAK’ ka imaný var ki, eline kir bulaþmaz
Kötülüðe set çekip, merhamete gelenin
Ruhuna zerre kuþku, diline þer bulaþmaz
Çetenin yol kestiði, yerde devlet bulunmaz
Adalet mülke temel, hakîm onun bekçisi
Huzur olmayan yerde, yaþamdan zevk alýnmaz
Mutluluða yol yapan, insanlýk emekçisi
Her kim ki hainlikte, bulunmuyorsa izi
Ýnsan ve insanlýða, çarpar daim yüreði
Savaþ cinayet derken, þu güzel sözün özü
YURTTA SULH, CÝHANDA SULH insanlýðýn gereði
Tatlý dil deliðinden, çýkarýr ki yýlaný
Buna has denilmiþtir “SÖZ OLA KESE SAVAÞI”
Dünyadan yok etmeli, kavgadan zevk alaný
Yani demem o dur ki “SÖZ OLA KESTÝRE BAÞI”
Bilim, fen aydýnlýktýr, karanlýðý bitirir
Mutluluða tek yol bu, böyle gelir þeref, þan
Hurafe, her ülkeyi, felakete götürür
Ýnsana, insanlýða, uygarlýktýr yakýþan
12.01.2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.