-//
orda; Mirza orda,
demir pençeli
kuþlarýn kentinde...
zifiri karanlýk.
oy!!! kalbimin ayazý yanýyor..
ömrün orta mahallesinden,
ateþin alev sesinden,
hayatlar göçüyor..
sen; gördün mü Mirza,
yeþil tabutlar sokaðýný?
sen; gördün mü Mirza,
þahadete uzanmýþ
tetikteki Mehmedimin
sýrmalý parmaðýný..
eðil bak Mirza!!!
kýyamet kuþlarýnýn
kanat kýrýklarýný.
ebabiller suskun,
gördün mü?
dünde ki hýrsýn,
bu günde ki
yürek ýssýzlýðýný...
sen duydun mu Mirza,
dildeki ýsýrýlmýþ
ýrmak ýrmak aðýtýn
d’aðlatan yanýný..
ben; mavi bir nehirden
geçtim.
her hýrçýnlýðýna
býraktým öfkemi Mirza.
cennet koktu her damlasý
sen; bu sulardan geçen
Mehmedime
dua yolladýn mý Mirza.
yakýlmýþ sözler sezdim,
yanmýþ anne yürekleri gördüm.
sen hain bakýþlarý,
kara yürekleri,
gayyaya attýn mý Mirza!!!
sen;
kýzýl suyun ensesinde,
mehmedime kurulmuþ pusuyu
boðdun mu
Mirza..
-n u r e t t i n ÖNDER