İlk yaratılan

ölüm gibisin
geliþini beklemek anlamsýz
yine de kötü bir hayat için en güzel þey varlýðýn

bir iklimsin ne kýþtan soðuk esintiler var
ne yazdan kavuran bir sýcaklýk
sararan yapraklarýnda meyveler var
ilkbaharý andýran sonbahar gibisin

gözleri kapatýnca gördüðün karanlýktan
bir parça gibisin ,görünmeyen dünyanýn huzurunu veren sen
san ki o ateþ hiç çýkmamýþ yuvasýndan
yine de cennetin ýrmaklarýnda yýkanan birisin

sen ki geri dönüþü olmayan bir nehir gibisin
beni tut kollarýmdan ve ölümden kýyafetler dik
ölümün yeri belli ,yaþamaksa belirsizliklerle dolu
tut götür beni gittiðimiz yeri nede olsa bir tek sen bilirsin

senin adýný ben koymadým ZAMAN
sende kendime yer bulamadým
geçip giden sen ,oturup izlemek yaþamaksa eðer
umarým sende bir gün terk edilirsin.


Sosyal Medyada Paylaşın: