Batıl aşklar

Ne kadar değişirsek değişelim, bazý inançlarýný değiştiremiyormuş insan.
Batýl aşklar yapýşýp kalýyormuş insana ve iki yakasý bir araya gelmek bilmiyormuş.
Belki çok aptalca gelir sana.
Ama ben hala, bir sokak lambasýnýn altýnda aniden belireceksin diye yüreğim ağzýmda durup titreyerek bekliyorum.
Eve yürürken bile daha fazla ara sokaklarýn, köşe başlarýnýn olduğu yollarý seçiyorum.
Çýkýp gelmeyeceğini bile bile her defasýnda yürüdüğüm yollarý uzatýyorum.
Ne dizlerimde nede yüreğimde derman kalmadý inan...
Sen ise hala beklediğim her anda, hiç beklemediğim yerlerde karşýma çýkýyorsun.
Þaşýrtmaya devam ediyorsun, bir kaç salise bile yetiyor beni berbat etmene.

Tehlike içeriyorsun lütfen rüyalarýma bir daha gelme.
Sevdiğin birini kaybettiğinde kýrk mum yanar derler yüreğinde.
Her gün biri söner, kýrk günün sonunda bir tane kalýr.
Oda zamanla sönüp bitermiş.
Bu kacýncý kýrk!
Ne kadar zaman geçmeli, illa ki ellerin gözlerimin naaşýný mý diri diri gömmeli?
Vedasýz ayrýlýğýn çektirdikleri çok ağýr değil mi?
Bu batýl bekleyişlerin bir sonu gelmeli.
Yine de sormadan edemiyorum.
Niye geldin?
Pek uğramazdýn sen düşlere bile.
Hayrolsun, yoksa bilmeden mi düştü yolun yine bu harabeye.
Umarým herşey yolundadýr ve gönlünün’de tutunduğu dal hala sağlamdýr.

Hamdiye Osman (Hadsiz Kalem)
Sosyal Medyada Paylaşın: