Benim sevmelerin
Göl kenarından topladığım
Serçe ürkekliğindeki papatyalar misali
Masumca ve narinceydi hep
O yüzden ellerimde biriktirdiğim
Ve ömrüm boyunca gezdirdiğim kederleri
Şiirlere döktüm
Haklısın çoğu demini almamıştı
Kursağımı tıkamadan gözyaşlarım
Sadece sen sil istedim
Aceleye getirişim hep ondandı sevgilim
Bugün
Hüznün kafesine hapsettğim
Ruhumu azat ettim gün doğumunda
Seni özlemek artık öyle bir azap oldu ki
Eskimemiş bir yeminle
Vuslatın dağlarına hicret ettim
Tek tesellim
Sırılsıklam kirpik uçlarıma
Çizdiğim hayalindi sevgilim
Biliyorum
Bütün hırçınlıkların
Uzayıp giden zamana yenilmiş olmamız
Haklısın
Gebermekteyiz ikimiz de Biz’sizlikten
Kul hakkı yemedim ama
Hep gıdım gıdım ömrümden yedim sevgilim
Goğ(s)ümde dünyanın bütün kuşları ölüyor şimdi
Yeni doğacak ümitlerim greve soyunmuş
İki yol ortasında çırpınıyor çaresizliğim
Müebbet hüküm giyiyorum kadersizliğin elleriyle
Birkaç tane vesikalık çığlık
Birkaç şipşak gözyaşı
Miadını doldurmamış hüzünle işbirliği peşinde
Katık yapıyorum Ettehiyyatüyü şükürlerime
Gurbetin en kimsesiz saatinde kendimi avutuyorum
Suskulara gebe hıçkırıklarımla elele
Bu gece yarısı
Özlemini sakladım en utangaç halime
Yüzümün aksi Züleyha sesli bir kuyunun
En mahrem köşesinde
Bul beni sevgilim
Yitip gitmeden şuncağız yüreğimden kocaman sevdam
Yaşam savaşım kendini aforoz etmeden
Ya öldür , ya sev beni sevgilim
Madem ki sen de çok özledin
Şöyle kurul şiirimin baş köşesine
Çocuk gözlerimin sevincinden delice öp
Sen yokken gülüşlerim bile yerini yadırgıyor sevgilim
nagihan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.