ey üstad aklýn nerelerde bu tuvalde
kayýp renkler yokluðuna boðulu kalmýþ sahne
fýrça darbeleri dilsiz
siyahýn mahremiyetinde kara bulutlar
gri tonla bezeli her i mge.. fukara mahcubiyetinde..
hasbelkader istanbul bulaþmýþ resme
bir göç furyasýnda savrulmuþ hayatlar belli
nerede renkli hayalleri
büyüsüne kapýlýp gelenlerin
nerede umut deyince uçuþan kuþlar
nerede o gökyüzünde mavi,
çatýlarda kýrmýzý,
aðaçlarda yeþil.
böylemi olmalý bu resim
karanlýða bu kadar teslim..
oysa istanbul bu efsuna meyilli olmalý gözü kayan
açýlmalý surlarý yokuþlara
çekmeli fütursuzca mahzenlerine
evliya çelebi misali
her sokakta bir gizem aramalý bakan
mesela düþünsene gün batmakta
az ilerde tepede galata kulesi
bir yaný batan güneþle aydýnlýk
diðer yanýnda yýldýzlar ay’a yanýk..
kule yolunda rengin her tonu akþam vakti
yalpayarak yürüyen rakkase
topuklarý uzun gelmiþ mesaiye geç kalmýþ halli
ardýnda yancýsý darbukacý
kalmýþlar nefes nefese..
etrafta serseri mayýn kaytan gençler
yokuþun sonunu merak etmekte..
beyoðluna çýkan yollar geceye hazýr olmalý
bin yýl bir geçsede ayný heycan ayný hevesle..
çizecektin tuvalin kenarýna doðru bir cihangir yamacý
topal bir masa etrafýnda üç beþ iskemle
belliki birileri þiþe diplerinde unutmalý dertlerini
malum iki kadehe hafýza yanýk
uçuyormuþ kuþlar.dertleri kanatlarýna takýp gökyüzüne..
ortam loþ tadýnda.. ay yansýyor azbuçuk ýþýklara aydýnlýk
tahta kapýsý oyulmuþ kimbilir kaç yüzyýllýk
eski bir çivi tutyor bir kaç satýr yazýlý bez parçasý
’ olsada üzümler babilin asma bahçelerinden
þarabýn tadýna tad veren
avuçlarýnda olmalý
bað bozumuna sebeb gözleri sürmeli yaren..’
gelgelelim asýl meseleye
ben oimalýydým o kýçý kýrýk iskemlede
karþýmda al yazmalý minik eli bir avucumda
diðerinde babil asmalarýndan özümsenmiþ yudumlamakda..
oysa boþluða oynaþýyor karanlýk
renkler sessiz sinmiþ korkak
grinin tonlarý çirkefe yatýyor çalmýþ sahneyi
talan edili tuval uyanmaya gayretsiz
tutarsýzca küle dönmede son nefesinde aydýnlýk
yeþili bitmiþ aðaç
kýrmýzýya hasret çatý
gökyüzünden çalýnmýþ mavi..
suyu olmayan nehir..
küreði kýrýk boz kayýk gömülü köþeye..
hadi çek kürekleri kolaysa
bin git çamur nehirde dercesine...
kafan nerelerdeydi be üstad bu resimde
belliki bitmemiþ eserin
yada utanç içindesin köþede imzan yok
canlanýrmý küllerinden
yaðmura dönermi karabulutlar
umut dokunuþlarý denesen
fýrçalara göz kýrparmý rakkase
tutuþsa bedenlerde alev alev renkler
bir kaç aðaç çiz öteye canýn isterse
kuþlarý olsun
oda yeter
hayat vardý resimde dense..
yada boþver
bir gülücük olsun hadi
imzan ..
son fýrça darbesinde..
tebessümle vedalaþsýn..bakan eserine..