CANÖZÜM

Varlýðýn bir tutam tuz, yokluðun tuz gölüdür;
Ölümüne sendeyim sanma gönül hevesi;
Hicran dolu bahçemde, kederin bülbülüdür;
Elbet hicaz makamý, duyulur hasret sesi;

Görmesem delirdiðim, görünce þad olduðum;
Ya güneþin doðmasý ya da mehtap bakýþýn;
Hayallere sýðýnýp, düþlerde kaybolduðum;
Cemaline dünyayý, bir gülüþle takýþýn…

Aklým sende fikrim sen, dilimdeki zikrim sen;
Günüm bizimle baþlar bizimle biter vakit;
Yýllarca aradýðým, yurdum olan þehrim sen;
Bozulmaz ömür boyu mühür vurulan akit…

Adýný besmeleyle anmasam günahýmdýr;
Varlýðýna bin þükür diye açýlýr elim…
Geç buluþum ne yazýk düne dair ahýmdýr;
Ýki hece isminle bayram ederken dilim…

Ben ki seninle doðdum, sensizliðe muafým…
Eksik olma denir ya, eksik olma canözüm…
Ben ki bir delirmiþin, aklý kadar tuhafým;
Tutundum ellerine, sen kaybolma canözüm…

Seni bastým baðrýma vatanýmsýn diyerek;
Gönlümün kalesine ‘yar’ bayraðý dikmiþim;
Sol döþümün altýnda, yatanýmsýn diyerek;
Yürüdüðün yollara ýhlamurlar dikmiþim…

Dinlediðim þarkýdan, hep seni duymalýyým;
Hep seni anlatmalý, notalar sýra sýra;
Nakarat mýsralarýn emrine uymalýyým;
Kimi gün baþkentimsin, kimi günde Ankara…

Ali ALTINLI – 11.01.2024
Saat: 16:17

Sosyal Medyada Paylaşın: