gittikçe soluyor rengi buranýn þaka gibi kendine bilmem ne karþýlýk gelirdi hafifleyen düþüncede sazlý göllerde telaþta yaþamýn nabzý akþama döner de çýrpýnýrken içim dip bilmez dalgýnlýðýna ne gelir tutunmaya hangi an kül edip savur beni demiyor mu o saat iþte iliþtiðim ne varsa çürüklüðünü iç boþluðuma döküyor ve inandýðýmý acaba ne yemiþ verirdim yumsam kitabýmý belki tökezlerdi bir yýldýzýn ýþýðý belki bu bile deðil anmak karanlýðý terk görmüþ evlerle birlik bakýnmak geç kalmýþ bir doðum sancýsý boþluðunda hem ah yaktýlar fotoðraflarýný gözlerimde budur baþýmýn delirgen dumaný
Sosyal Medyada Paylaşın:
sevim aslan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.