KEDERLİ

Ne zaman ki alsam kalemi ele,
Yazdýðým kelamlar dilim kederli.
Duygular gözümde dönüþür sele,
Saðnak saðnak akan selim kederli.

Dalmadý gözlerim, hasret uykuya
Düþlerim gönlümü çekti kuytuya
Sevabým, günahým çýktý tartýya
Ýçimdeki elem, telim kederli.

Yolum düþtü gurbet denen diyara,
Açtý yüreðimde derin bir yara,
Bende bir gariplik var ya bu ara,
Uzaktan uzaða halim kederli.

Tevazu beklerken gönül kuþumdan,
O da nemalandý yalvarýþýmdan,
Olmayan aklýmý aldý baþýmdan,
Gönlümde açýlan gülüm kederli.

Keyfe keder þimdi gönül sermayem,
Geleceði hesap etmektir gayem,
Sýfýra sýfýr var eldeki payem,
Bilen yok savrulan külüm kederli.

Velhasýl sonbahar ayýnda gibi
Gönül akþamüstü çayýnda gibi
Yürek hezayaným fayýnda gibi
Deðmeden kýrýlan solum kederli.
...Necdet Akcakaya/Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın: