OKUNMASIN USTA
Herkese bir hisse düþerken sevgiden
Ýnsan hislerinin içinde nasýl ölür usta
Çözüp düðümlerini yalnýzlýðýn
Her mýsrasýnda sevgiye döküp aþký
Yazan kalemi kýrýp, yazýlan kâðýdý yýrtýp
At bu þiiri çöpe; okunmasýn usta
Bir cümle arasýnda unutulmuþ gülüþleri
Kaldýr sayfalardan
Kýþtan, bahardan, yazdan
Ýki yüzlü dizelere sinmeden sil gitsin usta
Aþkýn en ince ayrýntýsýna kadar yazýldýðý
Sonbahar yaðmurlarýnda ýslandýðý
Ve sonrasýnda ayrýlýklarýn en mükemmelinin yazýldýðý þiirleri
Yýrt gitsin; okunmasýn usta
Hiç deðilse bir kerecik olsun tutunmak gereken umuda
Bambaþka yerlerde yalnýzlýktan acýyan cana
Alaca akþamlarýnýn uzadýðý þehre
Elveda demeden
Bir sayfada temiz, bir sayfada kirli
Göðü kucaklayýp getiren
Sigaranýn ucundan düþen kül gibi
Yazýlmýþ þiirleri yak gitsin usta
Neye yarardý kâðýt, kalem
Ýnsaný aldatmaktan baþka
Ýnsan düþmüþse yalan bir aþka
Acý aydýnlanýrken lambanýn ucunda
Ýki ayrý gemide kalan ruhlara
Bir arada yürümeyi beceremediðimiz yol boyunca
Kendinden taþýnmýþ vicdanlara
Adanmýþ þiirleri
Sök sayfalardan; görülmesin usta
Ýçinde ufak bir duygu taþýmayan üzgülere
Kahroluþlara aldýrýþ etmeyen
Bütünüyle mutluluða deðinmeyen
Kördüðümleri Ýskender’in kýlýcý olmadan çözemeyen
Acýlara alýþtýðýmýz günleri dizelere dökemeyen þiirleri
At çöpe okunmasýn usta.
Huban Asena Özkan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Huban Asena Özkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.