Hayaller kurarým yorgun gönlümde,
Karlý yaylalara çýkmak isterim.
Belki olur, birkez olsun ömrümde,
Arz’a yýldýzlardan bakmak isterim.
Ordan yönelirim Tanrý Daðýna,
Sonra Ergenekon yurdu çaðýna.
Ötüken yaylaðý yüce baðrýna;
Turan ateþini yakmak isterim.
Uygurlar takýlýr gün gün gözüme,
Zamandan bakarým, batar özüme.
Türk olan inansýn benim sözüme;
Çin Seddini yakýp, yýkmak isterim.
Azer, Türkmen, Kýrgýz, Tacik, Kazaklar,
Yüreciðim sizi yâdýnda saklar.
Ayhanlar, Günhanlar, Kürþat, Bozoklar,
Sizleri Yurduma dikmek isterim.
Balkanlar mazimin öteki yüzü,
Orada Kanunî söyler son sözü.
Kiminin isterse yaþ döksün gözü;
Plevne’ye tekrar çýkmak isterim.
Hayali düþürdüm gül bahçesine,
Gülleri doldurdum yâr bohçasýna.
Meftunu olduðum bülbül sesine;
Dalýp da bir ömür uçmak isterim...
31.12.2017 (Arþiv)
Fatih-ÝST.
Enver Özçaðlayan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.