iBr odaya hapsedilmiþ insanýn dünyasý olmakta zordu Görüp göreceði sadece bir gökyüzü Seni gökyüzüm zannederken yaþamdaki derince cektigim son nefesmiþsin farkedemedim
Yavaþ yavaþ ölüyormuþ insan içine kabirden esen rüzgarý huzur sanmasý aklýn kalple oynamasý nasýl da tuhaf nasýlda anlamsýz
Yahu ölüyorsun kadýn ölüyor seni öldürene aþk diyorsun sen kendini nerede býraktýn da hangi duvarýn dibinde hangi mezarýn gölgesinde Sen celladýna ömrüm diyorsun
bilinmeyen kýymetini hangi bozulmuþ bulmaca da aradýn kalbini neden bir vefasýza oyuncak diye adadin kadýn ölüyorsun ölüyorsun benliðim kalbim hislerim ruhum ölüyorsun iþte neden hala durmadan aþka topalladýn hemde Yürümeye halin yokken koþarcasina
þimdi kim anlar senin ahlarýni kim tutar kýrýlmýþ parmak uçlarýný kim nefes olacak yýkýlmýþ bedenine sustun bakkk sustun yine hapsettin kendini lanetlenmiþ cehennemine
Bu benliðime ve kalbime son mektubumdur anladým senin ki sevmek deðil bile bile ladesti ölümüne
Sosyal Medyada Paylaşın:
İncinin öyküsü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.