Ölüm bile senden daha adil biliyor musun Hiç deðilse bedenimi ruhumu alýyor Sen ise ruhumu aldýn geriye bomboþ bir beden býraktýn
Kendince kurallarýn cezalarýn vardý ne beni nede kalbini hiç hesaba katmadan yol aldýn
Peki o yolda vicdanýn ya bir gün dile gelirse aþk hesapla yaþanmaz aslaným derse Yine mi susacaksýn
Sanmýyorum vicdan benim kadar sessiz olmaz sen aðzýný açmadan yüreðini kavurur Belki sende evet bir þans vermeliyim dersin geri dönersin ama nafile ...
Bomboþ kalan bir beden soður sevdigim Ruhunu aldýðýn kadýn artýk bir cesettir Duygularýný anlatamaz sadece gözünden yaþ gelir
Hani istesek olur du sen ben uçsuz bucaksýz bir deniz Yada kimsenin ayak degdirmedigi bir çöl Belkide hiç çizilmemiþ bir resim Olmadý iþte senin kurallarýn benim hatalarým toplamý ayrýlýk
Seninle benim yalnýzlýðým tüm dünya yanýmda olsa Bir varlýðýn etmeyecek... seni çok seviyorum olsun mu ....? Olsun be
Sosyal Medyada Paylaşın:
İncinin öyküsü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.