Benim mevzum

Ben gemileri yaktým, sen limandan bahsediyorsun, el sallamak için vakit geç artýk, hissedebilirsen kalbinin içine sok elini, söküp çýkarabilirsen ancak orda bulabilirsin beni...

Hep korktum kaybetme korkusuyla geçti ömrüm, korka korka kaybettim sahiplenmek istediðim her þeyi, onun içindir ki dünyaya ait bir þeyler biriktiremedim...

Býrak cesaret bulmuþken yürüyeyim yürek yangýnlarýnda, yanarsam ben yanarým yine de izin vermem yanmasýna, kurumuþ gövdelerin altýnda bir hevesle dünyaya gelen umut filizlerinin ...

Þifa istemem senden dermansýzdýr benim derdim, lokman hekim bilse dokunmayýn derdi eminim, bende ki sarýlmaz yara bin yýllýk kabuk baðlanmamýþ acýlarýn öyküsü...

Özgür bir kuþtum kahverengi gözlerinde sapanla vurdular kýrdýlar kanatlarýmý, kimseler bilmedi yüreðimde sevgi bekleyen sevda civcivlerini, ben uçmayý öðretmek isterdim yârin gök yüzlü semalarýna...

Hadi sessizliðe bürüneyim sevda türküleri söylerken, kalem tutmasýn ellerim, sana bakmasýn gözlerim, hayat yaþamak istediklerimizi yaþatmýyor nasýlsa, bari diyorum hayallerle avunayým, nasýl bir cellat ki kýyabiliyor insanýn hayallerine...

Binlerce mahkum asmýþtým saçýnýn bir teline þimdi binlerce mezar kazýyorum kahve rengi gözlerine, þaþýrma beni sýðdýramadýðýn gözlerinde bir mezar yetmez gömülmeye...

Ýmkansýz deyip vazgeçmek kolaydý, kendimi kandýrmak istemedim kendimde ki senide, velhasýl; ömrüm geçiyor karga misali istenilmeyen yüreklerden uzaklaþtýrýlarak, en sonunda hangi zirveden yeryüzüne çakýlýrken bulurum kendimi...

Keþke bilseydim ne zaman öleceðimi, neden diye merak etme! Senin ömrün için verirdim bütün sadakalarý...
Kendi halinde kendi halimle kendi kendime sorgudayým, suçluyum, mahkumum, maðdurum, nasýl bir çaresizlikse bu cellatta benim boyunda benim kýlýçta benim...




Sosyal Medyada Paylaşın: