DÜNDEN BUGÜNE

Köhne bir dünyanýn,
Avare yalnýzlýklarýna düþtüm.
Kendini kýrbaçladý yüreðim.
Yýrtýldý sevda yüklü gönlüm.
Kanatýr gül bahçemin dikenleri
Zalim Tanrýlar tanýdým;
Ýçimdeki gülü kopartýr-acýtýr.
Daraðacýna asýldý düþlerim.
Sancýlanýr toprak ananýn rahmi.
Ýçimdeki tanrýlar can çekiþti.
Filizlenen dallarým kýrýldý.
Kulaklarým kuru kalabalýðý uðuldadý.
Sancýlanan aþk çiçeðim aðladý.
Soluk yüz çizgilerime serçeler saklandý.
Bir gelincik hassasiyetinde zamanlardý.
Dostluklara kucak açmýþtý yüreðim!
Raylý trenler yolundaydým.
Koptu tüm vagonlar birbirinden.
Yüreðimin kertelerin de, acý çýðlýklar yükseldi.
Yüreðimin sancýlarý kan revan içinde.
Bir þiir Tanrýsý sesleniþe geçti.
Soluðum en ücralarda kesildi.
Kapýmý çaldý bir Dilruba!
Karýncalarýn kaçýþýnda,
Krizantemler, þebboylar,,
Begonya çiçekleri boy verdi.
Mevsimlerde kandýrýrdý.
Bu baharda yalancýydý.
Asýldým gözlerinin bendinde,
Aðýt yakýldý sazýn telinde.
Ahmet Arif hasretinden prangalar eskitti.
Nazým Hikmet ana yurduna hasret kaldý.
Ahmet Kaya ‘aðladýkça’ dedi, biz aðladýk.
Bizi bizden kim kopartýyordu? Bilemedik!
Dost sohbetlerinde çoðalýyorduk.
Þiir dizelerinde özlemi, aþký büyütüyorduk.
Türkülerde el ele halaylara tutuþuyorduk.
Umutlar tutturduk çocuk gülüþlerine.
Barikatlar kuruldu, tüm yollar tuzak!
Zaman dar, mevsim zemheri,
Pusudaydý avcýlar, yollar kuþanmýþtý,
Yýrtýldý içimdeki çocuk tebessümleri,
Karardý gözlerimin gözbebekleri,
Yýrtýldý anadilimin mahremiyeti,
Yollara döküldü özgürlük þiirleri...
Ben yine söyledim kafamýn içindekileri;
Susturamadýlar yol boyu kelepçeli dilimi.
Yakýldý tüm þiirlerim sevgili...
Ýþkenceler edildi, aklým bir deli.
Umut var daha bu türkü bitmedi.
Zihnimde kaldý çimen yeþili gözlerin.
Yön haritamdýr sevdan yar,
Kýlavuzumdur kutsal yüreðin.
Zulamda kaldý üç-beþ sýcak öpücük.
Kurþuna dizildi barýþ türküleri...
Tutsak edildi uçan kuþlar...
Oysa kuþlar yine kanat çýrptý göðün maviliðine.
Ýnsan zulmü yetiþmez gökyüzüne,
Çünkü göklerin saltanatý kuþlarýndýr.
Zulme bayrak açan döner kuru dala.
Yetiyorsa gülüþlerimi de yargýla.
Dörtten beþi çýkaramazsýnýz asla.
Zübüklüðün sonu yok anlamadýnýz.
Arsýz bir zamanýn koynunda kývrandýnýz.
Ýçimdeki münzevi çocuk karþýsýnda diz çöktünüz.
Ben gidiyorum sahte dünya kalsýn size bedavaya.

Tarih: 21.11.2020
Sosyal Medyada Paylaşın: