Bir faniyim ben
Ben kimim dostlarým ismim ney benim
Çiçek gibi solan bir faniyim ben
Su et ve kemikten oluþmuþ tenim
Toprakta eriyen bir faniyim ben
Ýsmim Adem oðlu aslým topraktan
Ruhum zata mahsus verildi haktan
Gýdamý alýrým daldan yapraktan
Þu fâni dünyada bir faniyim ben
Ne geliþ elimde nede dönüþüm
Ne yükseliþ belli nede çöküþüm
Ezelden ayarlý bütün her iþim
Ýradem: toplamak bir faniyim ben
Kýsýtlý zamaným fakat çok iþim
Bitip tükenmeyen servettir düþüm
Oysa kabristana doðrudur baþým
Emanet nefesli bir faniyim ben.
Kavgam ne hikmet’se yine kendimle
Uðraþýrým sabýr denen bendimle
Her varlýðýn sevgisi var gönlümde
Cihana sýðmayan bir faniyim ben
Dünya merkezinin ortasýndayým
Kâh saðýn, kâh solun kavgasýndayým
Nefsi emmarenin arkasýndayým
Zamansýz göçecek bir faniyim ben bu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.