Ben Gazze’li bir çocuk, kanadým kýrýk benim.
Atýlan füzelerle, parça parça bedenim.
Firavunlar peþimde, kast etmiþler canýma
Ateþ kusuyor hepsi, tutuþtu naçiz tenim.
Evim barkým yýkýldý, oyuncaðým yakýldý
Ne oldu öðrenmeden, intikam doldu genim.
Unutmayýn ne olur! Savaþýn ortasýnda
Titrek bakýþlarýmla, siperde geçer günüm.
Bir anlam veremedim, ne dolaplar dönüyor
Uçak sesleri ile sirenler oldu ninnim.
Babam gitti gelmedi, duydum ki! Þehit olmuþ
Yetim býrakanlara, kat be kat arttý kinim.
Yaþýtlarýmdan þehit olan binleri aþtý
Her gün daha artýyor, heyhat yanýyor caným.
Oyun nedir bilmem ben, kýrýk sapandan baþka
Elimdeki bomba o, küçük taþlarsa pimim.
Hýrsýzlar ülkemizi çalmaða uðraþýyor
Vermem veremem asla! Tümden yüzülse gönüm.
Siyonist kopilleri, korksunlar gölgemizden
Ben Gazze’li bir çocuk; en son, en Ekmel Din’im…
Salih Yýldýz…07.01.2024
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.