Bir vesile ile
Bursa’ya her gittiðimizde
hep Melek Halamda kalýrdýk...
Derya daha o zaman küçücüktü
halakýzý ilkokuldaydý
þimdi boyunca çocuklarý var
kendine benzeyen.
Ýki katlý mütevazi bir mahalle evi
alt katta Bulgar Göçmeni Saniye Haným ve kocasý
üç çocuklu kiracýlarý
üst katta hala ile eniþte
unutmak mümkün deðil
sofraya gelen
közlenmiþ patates birde eriþte...
Biz çocuklar yer yataðýnda yatardýk
ne de güzel deliksiz uyurduk
sabah fiþek gibi zýpkýn gibi kalkardýk...
Arka bahçede birkaç üzüm asmasý
havada öyle güzel ki
ciðerlere temiz hava
mümkün deðil insaný kasmasý...
Çok cana yakýn insanlardý
epey oldu
peþ peþe rahmetli oldular
anýlar ise taptaze kaldýlar...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.