Biz iki vaz geçilenler
bir birimizin
parmaklarý arasýnda
unutulduk
yanýp biten
ömürlerimizin acýsýný
içimizin boþluðuna çekdik
dumanlarýmýz kucaklaþýp
hasretle bakýyorlar
küle dönmüþ
geçmiþ günlerimizin
anýlarýna
gel de son bir nefes al
söndür beni kül tabaðýnda
izaritimi at içindeki
gitgide derinleþen
boþluðun dibine
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Yalnız ağaç Yalnız geceler; Sevgilim “x” Gülümseme Gülü Islak bulut Servi ağacı; Memleketim, Karga ve bülbül, Çocuk şiiri Mutluluk; Güven