Ekmek kavgam bitmez benim Yüreðimde bir açlýk var Payýma düþen Bir lokma ekmek için Hamal oldum, ýrgat oldum Süründüm... Sürüldüm yýllarca Tok olan anlamadý halimden Aç gezdikçe ýstýrabým büyüdü... Ve bir an düþündüm Düþündüm ki yaþamak için yanlýþ yerdeyim Ve zulümkâr insanlardan Þehveti aðýzlarýnda kokan insanlardan Kaçtým, arkama bakmadan... Ve usulca yüreðimdeki sevgiyle Yüreðimdeki sevgiyle doymaya çalýþtým Ýhtiraslarý uðruna beni harcayanlardan Kaçtým, arkama bakmadan Hayalimdeki sevdaya giderken bile Ben inancýmla doydum Allahsýzlarýn Kitapsýzlarýn arasýnda...
15.12.1997
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ramazan Turgut Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.