Sanki

çok

hazan gören dört mevsimim
budanmýþ güllerin yapraðýyým
üryan misali
tercübe kitabý okurken yine de
bakýþlarýna müptela

göðsüme düðümlenen
bir aþk vesvesesi
üflerken zamaný mazinin aynasý
rüzgar estirir kalbimde

gözlerimden dökülen kirpiklerim
tek tek birleþip yelpaze olurken umuda

fakat
kördüðümle iþlenmiþ ipekten senin ismin

farzet
þafak olmadan sökülür der içimdeki
sesler saðýr edercesine

belki
eyvahlar olmadan kaçar bu yüzden
korkak yüreðim


Ayþe kavak

Sosyal Medyada Paylaşın: