Görülmez sezilmezim sırrım

Ruhunum her tonuna sinen bir uzaklýkta
Tuzaktý aklýmýn arþivindeki susmalar
Sessizliðin çýðlýða aman vermeyen
belirsizliði
Cümle aralarýnda
harflere bulaþan bir çaresizlik kesiði
kanar durur beynimin damarlarýnda





Duru bir umutla yýkanýr
her gece kuþlar
Ayýn doðurduðu yýldýzlarýn
avlusunda
Çýplak ayaklarýyla
binlerle karýnca
yalnýzlýðý nimet
diye taþýr topraðýma





Zorunluluklarý duraksamadan yapan kalbimde
tanrýnýn sesiyle istiþare eder fýsýltýlar
Fikrimde ruhani bir esriklik
Kana kana emmek
annemin memesinde
karanlýðýn þiyar sýzýntýlý emenetini






Görülmez sezilmezim sýrrým
Yaralarýmdan tanýr rüzgâr
Ýçimi hiddetine býrakýp
sustuðum ölüþlerimden
Yüzümdeki çizgi kýrýklarýmý
öperek ayrýþtýrmýþtý
acýyý zamandan kuþlar






Hazin fosilleþmiþ acýlarýn
harf çatlaklarýna sesleniyor nefesim
Sessizliðin ýslýðýný öpüyor
yarada tuz
kem gözlü didiniþlerim
Ölgün bir bekleyiþ sýzýsýna
susmaktý þiir
Zimmetindeki
þehirlerin karanlýðý
telaþlarýn ruhundaki
gezgin fýsýltýlara göç eder durur
aklýmýn pas tutan zincirleri
Aðrýlý kalabalýklarý yaran bir ses çizgisiydi içim
Bir öykünün ilk hecesindeki son adým
Bir ölü kadar soðuk
nasýrlý kederim













Sosyal Medyada Paylaşın: