ÖNSEZİ

Yalýn ayak yürüyordun,

Ayaklarýn düþüncemdi;

Bir kýrýk camýn üstüne bastýn!




Yerle yeksan aynalarda,

Yüzünden düþen bin parça

Buðulandý bakýþlarýn;

Uzaklýða yakýn sitem,

Yüreðime silemedim;

Bu yüzden gecemdir, anla,

"Gün-yanýþlayan"(1) saçlarýn !




Aðladýn renksiz gözlerle,

Belki de sevmek istedin!

Bende aradýn yüzünü,

Sen, seni sevmek istedin!




Sorma ölmezliði bana,

Ecel gelse bahanemsin!

Ýstemem acý çekmeni,

Deðil mi ki, Bir-tanem’sin ?..!




Aþk içine doðmaktaysa

Gerekmez kalbi sýnamak;

Gel, birlikte dindirelim,

Düþüncem, kanamakta bak!





YUSUF BÝLGE

1-) Güneþi taklit eden anlamýnda Akdeniz Bölgesi’nde ayçiçekleri için "GÜN-YANIÞLAYAN" tabiri kullanýlýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:

YUSUF BİLGE Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

ÖZGÜVEN MİMARI TÜRKÇEMİZ YAR BANA BİR EĞLENCE AKARSU OKUYAN YAZANA DÖNER İPEKBÖCEĞİ ÇAYIR KUŞU TURG’AY DOĞAÇLAMA SAGU ÖĞRETMENİM