Şu Gönül Ufkumun Sınırı Yoktur

Þu Gönül Ufkumun Sýnýrý Yoktur

Þu gönül ufkumun sýnýrý yoktur
Aþkýn deryasýna batýp çýkýyor
Hakikati görmez, hayali çoktur
Bildiði her alem sevda kokuyor.

Gözünü kapatýr arar ýþýðý
Aþk ile yandýkça sever aþýðý
Gülün kokusunda bulur maþuðu
Fikrindeki her yol aþka çýkýyor.

Gönülden gönüle tozmayý sever
Her iþi aþk ile yazmayý sever
Sevgisiz yuvayý bozmayý sever
Gönül pýnarýndan sevgi akýyor.

Güldürmeyen aný kýþtan sayýyor
Deryanýn suyunu yaþtan sayýyor
Aþk kokan günleri baþtan sayýyor
Hasretin yelleri baðrýn yakýyor.

Gönül bu, dinlemez ne desen ona
Ne bulsa savurur, ayýrmaz fona
Aklýný uçurmuþ, gidiþat fena
Camlarý kapatmýþ damdan bakýyor.

Hoþoðlu hoþ demez, sakalý yoktur
Vahyi görmeyenin mürþidi çoktur
Þeytana uyanýn sapmasý haktýr
Doðuþtan bilmiþler gazel okuyor(!)

Mustafa Hoþoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın: