bir yaprak daha süzüldü sessizce ..gözleri önünde
sonbaharý hatýrlatýrca içten içe sinsice
vakit akþam
takipte sessiz bir ayaz
loþ esinti çapraz sorguda
pembe yanaklara yol almýþ diþisi
hormonla dolu avazý kadar erkiþi ..
soðukmuþ kimin umrunda
ýsýnmakda lazým
acemice planlar sarýlmaya bahane aramakta
yollarý uzatma çabasý bir yanda
gecikmiþ bir hikaye düþüncesi peþi sýra..
vakitsiz düþendi güz cemresi
nasýl yaþancak
bilemedi ne leylasý ne erkiþi..
mevsim sonbahar güneþi nazlý
ürkek bedenler çekinceli gözler
lakin sarýldýkça sivrildi dürtüler
sonrasý malum dile geldi
ürkek cýlýz bir ses
seviþsekmi dedi erkiþi
duymazdan geldi leylasý.
pembe yanaklar kýzantýda..
nasý olcak düþüncesi.
peki dedi
o vakit sarýlalým film izleriz uyuruz öylece..
sabah ola hayrola
uyanýrýz belki gözgöze ..
vururuz kendimizi yollara
yollar yataðýmýz dökülen yapraklar yorgan
gezmeler seviþme olur dedi ..erkiþi.
ikinci bahar bu olsa gerek düþüncesi
oysa daha ilk bahardý sadece geç gelmiþti..
belkide ilkti ve son.
hoþdu.. son bahar düþüncesi
bu son bahar olmalý
ardýndan güzel bir kýþ gelmeli
sonrasý sessizce kapanmalýydý sahnesi..
ama bu gün yaþanmalý
yollarý uzatmalý
çýkmaz sokaklara dalmalý. diye düþündü erkiþi..
aklýna düþen herþeye varým
dercesine gülümsedi güz cemresi..diþisi..
herþeye bedeldi..