Diyalektik çelişki

Ah! Þu dünya ve bu dünyada bunca zulüm;
Sevince ve aþka dair neyimiz var ve neyimiz yoksa
Elimizde ve de içimizde gýdým gýdým biriken
Zorba bir hükümdar gibi çekip alýyor elimizden…

Enikonu
Eski hesaplarý þöyle bir karýþtýrýp baktým da gizliden
Bir alacaðýmýz var mý diye eski günlerden
Ve de gelecekten;
Hani þöyle gülmekti, sevinçli bir andý
El ele tutuþmaktý, kavuþmaktý, sarýlmaktý, aþktý
Yok… Yok… Öyle içinde at koþturacaðýmýz deðil
Baþýmýzý sokacaðýmýz küçük bir evdi
Karnýmýzý doyuracak aþtý, iþti, sevgili bir eþti
Çoluk çocuk insanca bir yaþamaktý hani…
Yok! Yok! Yok!
Mutluluktu, huzurdu -Geç onlarý anam babam geç-
Elimizde bir canýmýz kaldý;
Dünyaya verip de çekip gideceðimiz
Hepsi bu…

Aradým, taradým… Buldum nihayet;
Yüreðimizi paralayýp duran
Ve diplerde bi yerlerde unutulmuþ olan
Bir “ah” bir de “vah” kalmýþ;
Topu topu þu dünyadan alýp vereceðimiz -hepsi bu-
O da umurunda deðil dünyanýn
Dönüp duruyor;
Önüne ne çýkarsa
Ahýmýzý-vahýmýzý ezip geçerek

Anladým;
Nefret sevgiden
Aðlamak gülmekten
Hüzün sevinçten
Ayrýlýk aþktan
Ve ölüm hayattan -her þey karþýtýndan- besleniyor
Zýttý olanla savaþýyor
Ve birbirini yok etmeye çalýþýyor içimizdeki her þey…

Severken severken kahrolasý ayrýlýklar
Ve yaþamak isterken -hem de delicesine- apansýz gelen ölümler
Ve açlýk ve yokluk/ sömürü ve esaret/ birde savaþlar
Ve bu dünyada bunca zulüm
Nasýl da göz açtýrmadan çöküyor tepemize…

Neylersin…/ Diyalektik çeliþki iþte…

Sosyal Medyada Paylaşın: