OYUNCAKLARIM
Doya doya çocukluðumu yaþadým,
Ne güzeldi oyuncaklarým.
Nelerle oynadým sayacagým,
Ne güzeldi oyuncaklarým.
Sazým vardý telleri ipten,
Topum vardý çabuttan, bezden,
Düdük yapardým söðütten,
Ne güzeldi oyuncaklarým.
Çiçekleri toplar taç yapardým,
Þapka gibi baþýma takardým,
Fazla durmaz sýkýlýr bozardým,
Ne güzeldi oyuncaklarým.
Bir çift lastikle sapan olurdu,
Ortasýna bir taþ konurdu,
Çekip býrakýnca atar, vururdu,
Ne güzeldi oyuncaklarým.
Topacýmýn çevresine ip sarardým,
Dönmesi için yere atardým,
Fýrýl fýrýl dönüþüne bakardým,
Ne güzeldi oyuncaklarým.
Rüzgarla oynaþan uçurtmam vardý
Ýpini uzattýkça yükselir uçardý
Sevinçten yüzümde güller açardý
Ne güzeldi oyuncaklarým
Oyuncak almazdý ne anam ne babam
Kendi icadýmdý, tahtadandý arabam
Hoþça vakit geçirmekti çabam
Ne güzeldi oyuncaklarým
Ömürlü yeter uzatma daha,
Parayla oyuncak almadým vallaha,
Top çoðaldý ama kalmadý saha,
Ne güzeldi oyuncaklarým
Ömürlü Aksoy – Em. Tarih Öðretmeni
04-06-2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.