Havai fiþekleri çýnlatýrken yeri göðü
Sadece senin sesin yankýlanýyordu kulaklarýmda
Senden habersiz kokunu getirirler belki diye
Ekmeðini alýn teriyle kazanan mevsimsiz kuþlarla sözleþtim
Bir ocak ikibinyirmidördü yazarken takvim yapraklarý
Alýp gönderemediðim kartpostala uzun uzun baktým
Parmaklarýma emrivaki yapýp
Sen duymadan aþkýmý fýsýldadým bembeyaz kaðýda
Sadece ikimizin anladýðý sadýk lehçeyle
Saatler tam tamýna 01:51’de
Elbette ki inkâr edemem senin de beni sevdiðini
Sorun koskocaman bir senenin ardýndan
Ne zaman mutlu olmaya kalksam
Sýrtýmda yaþýma akran bir kamburla
Saçlarýmý delik deþik eden sanrýlarla boðuþup
Topyekün hüzünlere yapayalnýz yenilmem
Oysa ki her þeyi susturmak uðruna
Çektiðim g’azaplarýn þerefine
Bir parmak bal çalmýþtým þiirlerimin nefesine
Ecnebi kelimeleri evcilleþtirip
Hüzünleri bile musmutlusundan cezbetsinler diye
Her þeye raðmen sevgili
Þimdi yanýnda ölme zamanýdýr
Çünkü doðum gününde mumlarý üfleme sevincinle
Güpgüzel sevmiþtim ben seni
nagihan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.