Bir nemli buseyle, aþkýný sersen
Can diyen gönüle yanýmsýn diye
Set çekip geçmiþe fevkine ersen
Es geçme sözünü, canýmsýn diye
Zatý feryadýmý, duyup da gelsen
Sözde deðil artýk sineme dolsan
Sevdanýn baðýnda huzura ersen
Bilmezsin azýmý dünümsün diye
Tutulsa o dilin, kalkmazsa kolun
Ýki büklüm olsa son demde belin
Gönül vuslat diler söylemez dilin
Gelde dol soluma, benimsin diye
Yaksa da sol yaný, ýraman ondan
Sebebi kederi, sormazsýn soldan
Ferhat’a nispet dönemen yoldan
Yýkmazsýn özünü, Han’ýmsýn diye..
H.C.ÖRS, Ankara - 12/2018 (A - 219)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.