Ferhat hasret gitmiþ þirin gülüne
Mekan demiþ çölden gurbet eline
Sevda yükü binmiþ, yorgun beline
Sevdam sevgi deyip terinden geçmiþ
Gurur kibir Leyla; özde, kasýlmýþ
Hasret urganýyla mecnun asýlmýþ
Hünkar ilzamýyla mühür basýlmýþ
Sevdam sevgi deyip erinden geçmiþ
Karacoðlan; seller, gibi çaðlamýþ
Dünden bize naðmeleri baðlamýþ
Halk içinde muteber yeri saðlamýþ
Sevdam sevgi deyip yerinden geçmiþ
Hacý Bektaþ’ý Veli; dirlik, dilemiþ
Nefsi nefsi deyip kaþýn eðmemiþ
Dert ile dertlenmiþ serde belemiþ
Sevdam sevgi deyip derinden geçmiþ
Aþýk Sümmani’yi; sazý, söylemiþ
Çýkmýþ yücelere seyran eylemiþ
Hoyrat gönülleri, sözle paylamýþ
Sevdam sevgi deyip pirinden geçmiþ
Derviþ Yunus Allah, deyu aðlamýþ
Her sözünü kalpten ona baðlamýþ
Dokunmuþ yanlara sözle daðlamýþ
Sevdam sevgi deyip yerinden geçmiþ
Pir-sultan abdalsa, dile dolanmýþ
Red demiþ reaya deme bulanmýþ
Ýdam fermanýna, dönüp gülenmiþ
Sevdam sevgi deyip serinden geçmiþ
Sevgi’de yarenler, ceman bir olur
Özü, birlik olunca, selden gür olur
Yanar canlar özden beter har olur
Arzum sevgi deyip derinden geçmiþ
Eh deyip kalp gözü, ferinden geçmiþ..
H.C. ÖRS, Ankara - 03/2019 (Arþiv-228)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.