Bilirsin

Bilirsin...
Korkularla tanýþmak gibiydi seni tanýmak!
"Sevmekten Korkuyorum" diyorsun!
Korkularýn esaretinden kurtulamýyorsan,
Sevgiyi hiç giyineme üstüne sevgili...
Oysa hangi acýdan geçmedi ki yolun?
Öylesine yüksek duvarlar ördünkü önüme,
"Korkularýný yýrtmama izin ver" diyemedim.
Bazen cesareti giyinmek gerekir sevgili ...
korkularýn üzerine, üzerine yürümek gerek.
Eðer cesur olmazsan esir olursun.
Bunu sen benden çok daha iyi bilirsin...
Gerekirse, sürmene býçaðýyla kesecek,
Atacaksýn benliðini ele alan korkularýný.
Kürtaj edebileceðin birþey deðil ki aþk!
Ya doðuracaksýn, ya da hiç gebe kalmayacaksýn!
Eðer aþkýn zehrini içeceksen, kalacaksýn,
Harcamayacak, meze yapýp gitmeyeceksin!
Gitmek öyle kolay deðildir bilirsin...
Gidersen, bin defa geri dönmek istersin.
Ama dönmeye yüzün olmaz sevgili...
Çünkü, öldürdüðün aþk bir daha,
Asla ve asla doðmaz, doðmaz bilirsin...
Baþa dönersek eðer, yine kaybeder aþk!
Sen yine korkularýný üstüme dökersin,
Ben içimdeki çocuðu susturur, giderim.
Korkularýn korkuttu beni sevgili...
Uzaðýnda geçen her bir nefes,
Piþmanlýðýn dudaklarýndan öptü.
Hasreti giyinen genç ömrüm,
Yaþlý bir giysiyi giyinmiþ üstüne,
Yalnýzlýðýn kollarýnda can çekiþiyor.
Korkularý sevdasýnda büyük olan adam,
Bu sana yazdýðým son þiirim bilirsin...
Ha unutmadan, þunu da söyleyeyim;
Hiçbir þiiri beni sev diye yazmadým.
Seni sevdiðim için yazdým sadece...
Sosyal Medyada Paylaşın: