Ey Aşk!

Ey Aþk!
Zat-ý þahanenizin kibri,
Baþa bela.
Bir uzak bir yakýn halleriniz
Bazen heveslendirir,
Bazen de bir hayal kýrýklýðý yaratýr.
Tam vazgeçildiðin anda
Ansýzýn çýka gelirsin düþlere
Mýsralarýn arasýnda kafiye olursun
Pas tutmuþ kalpler gün ýþýðýna çýkar
Unutulmuþ kayalar yosunlarýný parçalar
Usul usul demlenir duygular
Aþký derun sahnesine çýkar
Ýlmik ilmik dokunur heceler
Ne yazýkki sonra, sýrra kadem basarsýn.
Kýrarsýn hevesleri
Kahýr olursun ýzdýrap olursun
Boþa çekilen kürek olursun
Hiç de yüzün kýzarmaz Ama, ey aþk!
Gözlerini kaçýrmadan dinle
Gelmeyince kapanan perde olursun
Sen de gelip geçersin bu kalpten
Rafa kaldýrýlýrsýn,
Sýradan, okunmuþ bir kitap olursun
Bir daha yapraklarýn kýmýldamaz
Modasý geçen basit bir þarký olursun
Nostaljik plaklarda esamen okunmaz,
Sadece merakla izlenmiþ bir film olursun
Kültler arasýna giremezsin.
Uzun lafýn kýsasý olursun…
Sosyal Medyada Paylaşın: