MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Külündeyim Ben
İsmet Bozkurt DilsizKalem

Külündeyim Ben





Ýma da zehir var sözlerde vurgun
Vefasýz leblerin dilindeyim ben
Hayat acýmasýz yüreðim yorgun
Karanlýk gecenin elindeyim ben.

Yenik düþtüm geçen uzun yýllara
Ben beni býraktým sürgün kollara
Seyrüsefer oldum tozlu yollara
Vahasýz Kerbela yolundayým ben.

Ahd eyledim can’ý bir beyaz güle
Boþ geçen ömrüme doldurdum çile
Varmayý dilerken ulvi menzile
Nice haramîler il’indeyim ben.

Acýmasýz züfre düþürdü dara
Ateþ oldu günler vakitse yara
Yapýþtý üstüme çýkmaz bir kara
Amansýz yangýnýn külündeyim ben

Kuramadým saray oturdum çulda
Fýrkatýn elinde savruldum yelde
Boðuldum akan bir bulanýk selde
Kurumuþ aðacýn dalýndayým ben

Ceza verir ruhum bana kastý ne
Düþman bulamadým küstüm dostuma
Çiðnediler basýp basýp üstüme
Yýlký atlarýnýn nalýndayým ben.

Yunusla karýldým dosta sarýldým
Parça bölük oldum her gün kýrýldým
Gönül hanesinde öldüm dirildim
Müebbet bir aþkýn kolundayým ben.

Ýsmet Bozkurt (Dilsiz Kalem)

Leb : dudak
Ulvi : yüce
Züfre : gam, tasa
Fýrkat : üzüntü, acý

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.