Gül zebân

tereddütleri bölüþen ellerinin kýyýsýyla..
tarifsiz kalan gözleri
çölü yutan,
bahr-ý semâ
yýldýzlarý saçlarýna indiren
amâk-ý zarâfet

kalbi menekþe
yapraðýnda parlayan taç bârika-i sadakat
gönlünde güvercinlerin þarkýsý
dudaðý gülden âfet
gölgesi ayýsýðý..
güneþin gündüzü terketmesi
uzak ve kavuþulmayan naz
hayal-i müntehâ..

sürreal letâfet
ruhumun bütün dikenlerini kýran huzur saati
yaz günü gibi bulutsuz
ferahfeza sesi
iyilik..
b’nin içindeki tý
tecellisi



bir mumun alevinden yükselen duman gibi
içinden gidiþini
elsiz ve dilsiz..

bir eþiðe muhtaçtýk
ayrýlýðýn gamýný bir lahzada yakan bakýþa
yolda kaybolanlara
yahut en uzak yýldýza deðil
kalbinin evini sessizlikle baðýþlamaya
rüzgârda uçuþan saçlarýna
erguvan aðacý renginden masala
alnýmýzda uðuldayan karmakarýþýk fýrtýnalarý
bilinmezde birbirine katmaya
güzde susmaya

sonsuzluðu anla..
kelimesiz kalýþýn hakikatini







Sosyal Medyada Paylaşın: