Kerpiçten odasý ve kireçle boyalýydý tavaný Bir isim yazmýþtý kerpiç binanýn duvarlarýna Bir tek isteði vardý yaþamak ve sevmek Çok gençti taze fidandý sessizce filizlenen Gururluydu sýnýrýlarýn paslý tellerini korurken Bir gün erkenden dönmüþtü kerpiçten odasýna Kefensizdi, ahþap tabutlarla sýðmamýþtý bedeni Ve adýný yazdýðý o isim onu unutmuþtu çoktan…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mikail Dede Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.