Bir Daha Yutkun
Bir zamanlar bende çocuktum.
Hayallerle büyüyordu ruhum, bedenim.
Umut doluydum yaþama, hayata.
Þimdi her þeyin üzerine, bir daha yutkun.
Tutku dolu bir gelecek vardý önümde,
Sýrasýyla dizelenecekti her biri de.
Satýr satýr, basamak basamak çýktýðým her hedeften;
Ajitasyonla döndürdüler geriye...
Çocuktum ve, o insanlarýn kölesi olarak büyüdüm.
Ocak 1 - 2024’de 30 yaþýna bastým.
Tenim otuz, ruhum 80 yaþýna bastý.
Hayaller bitti, gelecek bitti ve þimdi bir daha yutkun...
Sil baþtan devri de tükendi.
Beni en yakýnlarým tökezletti.
Hâl hatýr uðruna yok edildi yaþamým,
Geleceðe dair tutkun yoksa, sende yutkun...
Ýki damla gözyaþý aydýnlatýrdý ruhumu,
Çocuktum ve çocukluðum beni baki yapan, hayaller üzerine kurulmuþtu.
Yaným yörem boþtu, iþletilecek hayallerim çoktu,
Ama þimdi sadece yutkun...
Geleceði unut.
Geçmiþi yut.
Kalmadýysa hiçbir umut.
Nutkunu tut ve bir daha yut...
Çok þey öðretti bu hayat bana.
Ama vakit de geldi artýk, girmeli bedenim topraða.
Hayat bu! Tecrübe eder girersin mezara.
Ardýnda ne yaþattýysan onunla varýrsýn Rabbin huzuruna...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.