’’ Yalýn bir yalnýzlýk þimdi bende kalan.
Sahipsiz deðilim artýk , kuyudayým. ’’
Yalnýzlaþtýðýnda için , aklýna düþer sevdiðin
Hasret çektiðinin gölgesini ararsýn için için
Boðazýna keþkeler takýlýr , dizilir ardý sýra
Önemsiz þeyleri atarsýn, hayallere dalarsýn
Günü geldiðinde bir tutam çaresizlikte bulacaksýn kendini
Ölüm geldiðinde bir dua ile anacaklar mý el gibi ?
Umut denen olgunun dibinde bulursun kendini.
Yüzüne düþen derin bir keþke ile uzaklara dalar gözlerin.
Bilir mi dersin onu ne çok özlediðini.
Kim der ki mazinin içinde açtýðý derin izleri
Ayrýlýkta , aþka inancýn olsun diye var ya hani...
Aþk adýna incinen her adýmýnda yarým býrakýldýn
Çaresizlik iþte bu , bilindik gelse bile hayal kýrýklýklarý
Ýlk aþk adýna dipsiz çukur olup derinliklere gömüleceksin.
Öleceksin...
Ölümsüz sanýp yaþasan da hayatý.
Ýlk önce toprak altýnda kalacak bedenin
sonra en sevdiðin ,
sevdiðinden adýn gibi emin olduklarýn unutacak seni
bir bir hatýralarýnýn üzeri örtülecek
dost bildiðin insanlarýn anýlarýndan silineceksin
aðlayanlar, dizlerini dövenler keþkeler içinde unutacaklar yüzündeki tebessümü
sesini unutacaklar mesela,
nefesini paylaþtýðýn önceliðin kapatacak üzerini.
Ölümsüz olmak isterken kýsa ömründe
Zamana yenik düþen aciz kullarýz iþte
Umut olmasa nefes almaya mecalin yok gibi
Heyecan içinde geçmeyen dakikalar þimdi sorgu hali
Gülü soldurmadan yaþatan aþk bu günlerde acýnýn bekçisi
Kimsesiz kalmak bu kadar acýtmaz içini , kapatma gözlerini
Her halini sevmek gibi bir melankoli içine düþmüþ amayým
Üzerimde duran tahtalara çarpýp düþüyor baþým
Kim düþürdü beni bu kuyuya , Ben Hz. Yusuf deðilim
Sesimi duyan yok mu nedendir bu yalnýzlýðým.
Gözlerim kamaþýyor, karanlýðý yýrtan ýþýða bakýn...
Ne çabuk terk ettiniz dostlarým
Mezarýmýn baþýnda aðlayan çocuklarým.
Vedalarý sevemedim bir türlü
Elveda diyorum þimdi.
Elveda...
Yunus Özkan
17.12.2023 23:23
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.