Yalnýzdým yapayalnýz bikarar yürürken düþünürken üstelikte severken içim dýþým ýssýz bir orman kuytusu yapraklarým birer birer düþerken Ýnce bir histin içimde Ýpince bir efkar derinlerimde gezinen sen olmazsan olmazdý.
Sen gelmiyordun yüreðimi duymuyordun Usta bir avcý gibi susuyordun Kaçýyordum güya senden simsiyah bir tül örüyordun ruhuma Örmezsen.. olmazdý
Hiç deðilse; þimdi olmalýsýn bu kaçýncý deyiþim içim içime çöküyor sen olmasan.. olmazdýn
Ben çok bilinmeyenli denklemlerin müzminiyim efkarýyým her sorguda kendimin ben yazarým ben okurum ben duyarým bu sesi bir duysaydýn..
olmazdý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ATİK Sinan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.