Ve sonra içime hatta dýþýma kapandým Küsmek gibi birþey olsa gerek Bir çeþit olmayan hayat Hiç birþeyi kararýnda býrakamamak Ve ortasýný bulamamak gibi bir sorunum var benim Zaten epeyce göçebe yaþadým Sadece iki valizim oldu Bir yýðýn insan tanýdým Kalabalýk þehirler ve boþ suratlar Ama hep yalnýzdým Bir ben birde kendimdim hep En iyi dost bildiðim kendime sýð/ýn/mýþým
~
Evet çokta yalnýz deðilim aslýnda Lâkin çokça kalabalýkta deðilim Dýþým her ne kadar sükût olsada Ýçim limanýný yakmýþ bir gemi Bu neyin kavgasý, bu neyin tasasý? Ürkek bir kuþun kanadýnda Bir varmýþ bir yokmuþlu masallarda Hep varmýþ hiç yokmuþtum oysa Demir attým belkide yalnýzlýða
~
Limaným yok yakalý çok oldu gemileri Gidiþ kendime, dönüþ kendime Kendim, yine kendimle Sosyal Medyada Paylaşın:
meczup1sair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.