Sevgi Literatürü

Yüreðimden yüreðine kuþlar uçurdum
Gök’yüzünü boyadýlar hasret rengine
Ne yeþiline, ne maviye
Tutulduðum gözlerinin rengine

Selamlar yolladým yüreðimden yüreðine
Afedersin özlemlerimde karýþmýþ telgrafýn teline
Ne yapayým özlemek bu, dokunmak ne demek ?
Özlüyorum biçare hep
Sensizce yani.. Öylece iþte

Engel olamýyorum ki düþüncelerime
Gelmiyor elimden hiç bi’þey
Kýzýyorsun belki ama özlüyorum iþte
Senden bihaber çaresizce
Umarsýzca yani.. Öylece..

Kimseyi sevemeyen þu yüreðini
Sözde kapatmýþsýn ya kapýlarýný
Mühürlemiþsin iþte
Girmek mi kalbine ne mümkün
Ya da gitmek mi senden sessizce

Benim bir hayalim olmadý senden gizli
Acýnasý hayallerimin içinde
Hayal/etmeyi bile sevdiðimdin belkide
Bir tek sen, sadece sen iyi ol yeter bana iþte
Çýkmasa da gecem gündüze
Yandýðým aydýnlýk gözlerindi belkide

Sus sakýn ses etme kimse bilmesin
Saklarým seni kimse görmesin
Kusuruma da ne olur bakma
Ne bunlar þiir, ne de ben þairim
Bak ne bir söz var ne de kafiye
Her ne kadar elimden gelmeyip
Dilimden dökülmesede
En çok hayal/ettiðim þeyle baþladým
Hayallerimin incinmesine
Acýnasý hayallerimle hayal/etmeyi bile sevdiðim

Vur, yýkýlsýn yüreðim acýmaz!
Nasýl olsa alýþtý bu kalp artýk acýlara
Acýma öyle bakma bana
Ömrüme musallat olanlar,
Her gecenin bir sabahý var ne de olsa
Kýrdýðýn yerden kýrýlacaksýn.
’’Evlâ leke fe evlâ’’

Sosyal Medyada Paylaşın: