Sevgi Literatürü

Yüreðimden yüreðine kuþlar uçurdum
Gök’yüzünü boyadýlar hasret rengine
Ne yeþiline, ne maviye
Tutulduðum gözlerinin rengine

Selamlar yolladým yüreðimden yüreðine
Afedersin özlemlerimde karýþmýþ telgrafýn teline
Ne yapayým özlemek bu,
dokunmak ne demek ?
Özlüyorum biçare hep
Sen’sizce yani..
Öylece iþte!

Engel olamýyorum ki düþüncelerime
Gelmiyor elimden hiç bi’þey
Kýzýyorsun belki ama
özlüyorum iþte...
Senden bihaber, çaresizce...
Umarsýzca yani..
Öylece..

Kimseyi sevemeyen þu yüreðini
Sözde kapatmýþsýn ya kapýlarýný
Mühürlemiþsin iþte!
Girmek mi kalbine,
ne mümkün,
Ya da gitmek mi senden sessizce..?

Benim bir hayalim olmadý senden
Acýnasý hayallerimin içinde
Hayal/etmeyi bile sevdiðimdin belkide
Çýkmasa da gecem gündüze
Yandýðým aydýnlýk gözlerindi belkide

Sus sakýn ses etme kimse bilmesin
Saklarým seni kimse görmesin
Kusuruma da ne olur bakma
Ne bunlar þiir, ne de ben þairim
Bak ne bir söz var ne de kafiye
Her ne kadar elimden gelmeyip
Dilimden dökülmesede
En çok hayal/ettiðim þeyle baþladým
Hayallerimin incinmesine
Acýnasý hayallerimle hayal/etmeyi bile sevdiðim

Vur,
yýkýlsýn yüreðim acýmaz!
Nasýl olsa alýþtý bu kalp acýlarla yaþlanmaya
Acýma!
öyle bakma bana,
Ömrüme musallat olanlar!
Her gecenin bir sabahý var ne de olsa
Kýrdýðýn yerden kýrýlacaksýn.
’’Evlâ leke fe evlâ’’

Sosyal Medyada Paylaşın: