Hakim Bey
"Yaz kýzým" dedi Hakim bey,
Büyüdüðünü her an anlayýnca,
Yaþarken adým adým öleceðini.
Gözlerin derin semaya dalýnca,
Katrede bir zerre edeceðini.
Bir nebze nadide mutluluðun,
Bin har olup göðsüne geleceðini.
Acýlarýn bahtýnda ayyuka çýkýnca,
"Hu" diye diye diye söneceðini.
Hayata ruhun meydan okuyunca,
Seni saniyede mahvedeceðini.
Ateþin hükmüne mazhar olunca,
Pervane misali gibi döneceðini.
Söyledigin söz sahibine gidince,
En sonunda seni esir edeceðini.
Ömür kafesinde bir serçe misali,
Zamansýz zamana niyet edeceðini.
Ýnsanýn dili sürç-i lisanýný edince,
En aðýr cezanýn paresinden geleceðini.
Hüküm veren Allah-u teâla olunca,
Kahrýnýn da,lutfunun da hoþ geleceðini.
Takdire razý gelen beden boyun eðince,
Cennetten kýrk gonca gülü dereceðini.
"Yaz kýzým" dedi Hakim bey.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.