Kendimle...

Yine baþbaþa kaldýk kendimle.
Kafakafaya veririz.
Ýki bardaklýk çay koyar,
Paþa çayý yapýncaya kadar,
Isýtýr ýsýtýr içeriz karþýlýklý.
Az sohbetleri geçirmeyiz,
Az dertleþmeyiz kendisiyle.
Gelmiþin geçmiþin dibine dibine,
Vurdukça vururuz aðýz dolusuyla.
Yaþadýklarýmýzý yakarýz düþlerimizde.
Ne sevda þarkýlarýna boðuluruz.
Ne aðlarýz kýrgýnlýklarýmýzda.
Yine de karþýlýklý gülüþürüz,
Hayatýn tüm gavurluklarýna.
Ýki çay koyarýz yüreðimize.
Demledikçe demleriz dertlerimizi,
Sevgilerimize tohum ekerek,
Yeþertiriz gönül meskenlerimizi...

Sosyal Medyada Paylaşın: