Ölüm çağı

Bu çað zulüm çaðý
Ezberinde karanlýðýn günbatýmý kalýr
Sýzlar dünyanýn burnunun direði
Yaþamadan açar kollarýný ölümün soðuk yüzü

Bu çað zulüm çaðý
Körpe bebeklerin gamzelerine mezarlar kazýlýr
Cehalet, gelin çocuklarýn göðsüne alýnyazýsý diye asýlýr
Kader kurbanlarý yazgýsý sürmanþet ile yazýlýr

Bu çað zulüm çaðý
Vajinasýný yýrttýðýnýz dünya kerhaneye dönmüþse / bütün suç sizin...
Avaz avaz baðýrýr sessizce
Çýðlýklar atýlýr / sesi kýsýlýr
Yeryüzü kan deryasý olur / ayaklarýn altýnda toprak kayar

Bu çað zulüm çaðý
Boðulur göðün mavisi / barut kokusundan
Kurþun sesleri kulak zarýný deler geçer
Kýyameti olur yoksulluk / yeþermez toprak
Mevsimler üþür / güneþ doðmaz olur

Bu çað zulüm çaðý
Öznesi olmayan nesneye döner insan
Yapay mutluluklar olur karýn doyuran
Þaþalý yaþamlar / hissedilmez duygular
Eriþilmez sonsuzluðun bitmez belirsiz yolculuðu
Nedendir bilinmez ama / ayrýlýklar hep zamandan önce gelir...
14/06/2022

Sosyal Medyada Paylaşın: