Bir dokun bin ah iþit baðrýna emeklinin
Unutulur ne yazýk biraz yaðmur dökülse
Tepesine çökülür söylenen yüreklinin
Cepte umut yetiþse artýk torunlar gülse
Umursamaz ellerin engeli unutulmaz
Yuvalarý daðýtan zam seli unutulmaz
Yeþile hasret kalan daðlarda kül denizi
Unutulur ne yazýk yükselince betonlar
Yarýnlar suçlayacak kötü anacak bizi
Bükülecek belleri dik tutamaz bastonlar
Çakmaðýna sarýlmýþ çakalý unutulmaz
Hýçkýrarak aðlayan çam dalý unutulmaz
Parçalansa çaresiz zulme düþen bir millet
Unutulur ne yazýk asra yaklaþan miras
Yüzleri kýzartmaz mý dünyayý saran zillet
Kaybolsun karalarda kan içici ihtiras
Kefensiz bedenlerin heykeli unutulmaz
Bilinçleri yok eden gam yeli unutulmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! SARMAŞIK VEZN-İ AHAR MEHMET’İM