Yolum sana düþtü Pusula icat edilmemiþti senin kokundan bulurdum yolumu, kah güller bahçesine uðrar kah bataklýklardan geçerdim. Sonunda çöl deryasýnda senli vahalarda bulurdum kendimi. Sana çýkan yollar yapardým zihnimde sana açýlan pencereler koyardým kalp odacýklarýma, merdivenler yapardým saðý solu papatyalarla süslenmiþ bilirdim son basamakta olduðunu gönül tahtýnýn.
Göçmen kuþlar gibi þaþmazdý senin için yollara düþtüðüm mevsimim, ilk defa kanat çýrparcasýna ayný heyecanla sana gelirdim dinlemeden.
Masmavi gökyüzü senin suretine bürünmüþ bulutlar yolda bana eþlik ederlerdi. Sana çýkan yollarda çýkýlmaz sokaklarým yoktu benim çünkü adresim belliydi gözlerimi daðlasalar da ayaklarýma prangalar vursalar da yine de bulurdum ben seni.
Ýdam mahkumu çaresizliðinde, Yusuf gibi kör kuyularda, Veysel gibi izinin tozun da, baharý muþtulayan cemre mutluluðunda, cennetle müjdelenen divaneler düðününde de , deveyi yardan düþüren ot misali de olsa bulurum ben seni.
Evet yolum sana düþtü gönlüm sana düþtü kaderim sana düþtü yazgým sana düþtü yolum sana düþtü ben se binlerce farklý kollardan sana uzanan yollara düþtüm.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Deruni Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.