Gelip de gitmeyen yoktur; seyreyle sen algýn algýn Kimisi þerbet içerken kimisi de zehir içer. Tevazu gerek her kula; azýðý ihlastan çýkýn Ýnsanlar ömürden yerken zaman rýzýk olup kaçar.
Karun’un serveti vardý, kendini kýlavuz alsan Þýmarýrdýn ya belki de þu dünyada bin yýl kalsan Kasas Suresi’ni oku; eðer Hakk’ a yakýn kulsan Ömür geçiyor dense de aslýnda bir lahza geçer
Hazanda sararan yaprak, zemheride soðuk gibi Baharda açan çiçekler, yazýn kuru kavruk gibi Görmek zorunda olduðun gözlerin ah yumuk gibi Mevsimsiz gelir Azrail; kimse bilmez kimi seçer.
Müslümanlar þu hâlini ancak ölünce tanýrlar Uyuyanlar uykusunu uyanýklýk mý sanýrlar Ýnkâr edenler ahiri azabýyla taþýnýrlar Ruhlar semaya uçarken bunu bilip de mi uçar?
"Her nerede olsanýz da ölüm mutlaka ulaþýr"* Ýnsan ölmeyecek gibi yaþar küfre de bulaþýr Ecel vakti geldiðinde dil düðümlenip dolaþýr Kim biçmiþ ki kaderini, biçebilse hemen biçer.
Mesutça, dokunup der ki; ölüm haktýr, kayýrmadan “Zengin, fakir, genç ve yaþlý hiçbirini ayýrmadan” Tüm ruhlar teslim alýnýr; ayný anda duyurmadan Dünyayý gelen göçüyor; fani olan her þey göçer.
Mesut TÜTÜNCÜLER- 22/12/2023
Türkmenoðlu (Þükrü Atay) na nazire olarak yazýlmýþtýr.
Cumamýz tüm Ýslam alemine mübarek olsun.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut Tütüncüler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.