ruh sýyrýlýrken cendereden
paslý bir tat dilin ucunda
kangren soluyan teni yüzüp
kireçli kuyulara gömen e l
bilmeli_
ki...
____k a n a t s ý z b i r k u þ k ö t ü r ü m b i r d ü þt ü r_______
kendini
zincirlerken bir f â n i ye
kaybettiðin s e n olacaksýn
aynalara baktýðýnda yüzünde körüklenmiþ kederler
ruhunda boþluk
büyüyen boþluðuna
körelen ýþýðýna doðan gün çare olmayacak
tutkularýný bir hiç uðruna çivileyeceksin simsiyah duvarlara
prangalanmýþ adýmlarýndan dökülen atinin çürümüþ parçacýklarýna akbabalar üþüþecek
güneþli günlerde
yapýþacak derine sinekler
çöllerde açmadan kuruyan tomurcuk
bedenin
rüzgârýn önünde uçuþan kaðýt
hayallerinse zehirli atýklar kadar kokuþmuþ
sonunsa çöplük
_z e r r e_
kadar ruhuna
koskoca evreni baðýþlayan
Tanrý bile affetmeyecek
þafak sökmeyecek gün baþlamayacak
güneþ parlamayacak melekler tutmayacak ellerinden
__ kendi...kendini kilitlediðin kapýlarda düþ(el) lerinle vurulacaksýn__
tutulacak dilin
yanacak gözlerin
kuruyacak yüreðin
kopacak fýrtýnanýn vaveylâsý
uçurumlardan
s a v r u l a c a k k ü l l e r i n
akþamýn
mor kýzýllýðýnda g/azap ç/anlarý
__s u s t u ð u n d a__
ayþe uçar
21122023
21:20
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.